Blog #1 – door Gusta
Jeetje, bloggen… Er wordt ons aan alle kanten verteld dat dat superleuk is. En supernuttig. Voor merkbranding ofzo… Nu heb ik daar geen kaas van gegeten en zal ik heel eerlijk zijn, van merkbranding ook niet… Maar laat ik nou heel toevallig schrijven best wel leuk vinden! En ik heb altijd heel veel gedachten die van hot naar her gaan, dus als ik die dan gewoon opschrijf… Maar ik heb het dus nog nooit echt gedaan en al zeker niet op deze manier. Maar ik waag een gokje en hoop dat ik niet te saai zal zijn en dat ik het vol kan houden… Zou het net zo zijn als met hardlopen misschien? Dat er een soort stofje wordt aangemaakt, waardoor het ineens leuk wordt? En je een soort van verslaafd wordt?
De bedoeling is dat ik je meeneem in ons proces met Pieni. Want wij zijn beginnende ondernemers en het is helemaal niet gemakkelijk. Eerlijk? Soms ben ik er even helemaal klaar mee… Pieni is nieuw en wij zijn onervaren als het gaat om ondernemen. Van huis uit hebben we het niet meegekregen, maar iets voor elkaar krijgen en doorzetten zit wel in ons bloed, dus dan zou het goed moeten komen. Toch? Maar dat doorzetten he, dat is soms echt wel een dingetje. Wachten is geen optie, je moet iets doen. Ondernemen, branding, marketing. Maar hoe? En serieus, voor niks gaat de zon op en al helemaal niet in het marketing wereldje. En we zijn starters, dus hebben we geen enorm budget. Maar we hebben wel een fantastisch product, waar we helemaal met heel ons hart en ziel en brein in geloven, dus het groeien komt heus wel. Toch? Zou het? Die twijfel weer… Op Insta zie je van de fantastische merken, prachtige feeds, een aantal volgers waar wij alleen maar van dromen, merken die je laten denken dat ze veel sneller groeien dan jouw merk. Zouden die iets beter doen? Jaja, ik weet het, op Insta is alles mooier dan het in werkelijkheid echt is. We kennen allemaal de opmerking: “Die andere moeders doen ook maar wat”, zou dat met ondernemen ook zo zijn? “Die andere ondernemers doen ook maar wat?”
Ik heb een gezin met een pubermeid van 16 en twee jongens van 9 en 6 jaar en gewoon een 24 uurs baan naast Pieni. Daarnaast ga ik nog een dag in de week naar school. Ik doe met enorm veel plezier (lees: heel veel tegenzin) het huishouden, zorg dat iedere avond het eten op tafel staat, de kinderen een powerhap meekrijgen naar school (gekkigheid, zo’n voorverpakt koekje is echt veel makkelijker en sneller), zorg dat het wasje gedraaid is en weer opgevouwen in de kast komt (dat is echt een heel moeilijke taak) en dat we niet op de plasspetters van de jongens op de wc zitten of dat de pot op den duur een bepaald verdacht kleurtje krijgt… Die trap die gezogen moet worden (vind ik dus echt een ramp), kost dus helemaal geen tijd, maar man o man, dat lukt me dus niet. Uitstelgedrag heb ik erg veel last van. Heb je het weer, op Insta heeft niemand daar dus last van… Lijkt… Ik weet het, Insta is een grap. Gelukkig heb ik daar geen last van verder hoor, ik voel geen druk omdat anderen het perfect lijken te hebben, want ik weet heus wel dat niet zo is. En voor je denkt dat ik alles helemaal alleen doe, nee hoor, ik heb een hulp. Bertha. De robotstofzuiger. En Gerard, de man. Zonder hem moest ik ook nog iedere dag de vaat na het eten in de vaatwasser zetten enzo. Dat doet hij dus. Soms. Vet handig zo’n man! Verder denkt hij dat alles vanzelf gebeurt, vind ik knap. Ik zou zijn brein wel willen. Soms. Heerlijk, zo lekker ongecompliceerd!
Waar ging het ook alweer over, o ja, Pieni. Pieni is fantastisch! Als je dit blog hebt gevonden, ken je Pieni, dus heb je zelf gezien hoe mooi Pieni is. Maar we willen verder, we willen meer. We willen dat ieder kamertje gevuld wordt met Pieni. Dus we gaan lekker verder met ontwikkelen. Met mooie kamertjes vol krijgen met Pieni spulletjes. We hebben enorm veel ideeën, maar we kunnen niet alles tegelijk en we moeten ook prioriteiten stellen. Eén voor één. Nu eerst behang. Wat? Behang? Jaja behang, want behang is gaaf! De kleuren bedenken, het printje doorzetten en vergroten. Of verkleinen. Andere kleurtjes of dezelfde kleuren? Proefprintjes. Langzaam. Geduld. Verschillende stijlen. Te weinig tijd om samen te sparren. Frustratie. Geluksmomentjes. Prachtige proefprintjes. Verder denken over kleurtjes. Kleurenpalet. Kinderen. Vriendjes spelen. Vakantie. Museum. Tijd zoeken. Tijd vinden. Weer het kleurenpalet. Twijfel. Keuzes. Superleuk. Even geen zin. Zin maken! Toch erg leuk om te doen. Tekenprogramma niet snappen. Ben er klaar mee. We gaan weer verder. Zieke man. Koffie geven. Zielig. Niet zielig. Ik ga weer verder. Behang… Yesssss! Let’s do this!